Zielona Góra, 15 maja 2025 r.
| Czcigodny Ksiądz Proboszcz Przewodniczący Parafialnego Zespołu Caritas |
Z Chrystusowym pozdrowieniem
ks. Stanisław Podfigórny
Dyrektor Caritas Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej
W związku ze zbliżającymi się obchodami Dnia Dziecka, Caritas Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej pragnie serdecznie zaprosić wszystkie dzieci wraz z opiekunami na Festyn Rodzinny pod hasłem „Bądźmy Razem” z okazji XIII Diecezjalnego Dnia Dziecka. Festyn odbędzie się 31 maja 2025 roku w godzinach od 11:00-15:00 na terenie Sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie.
Festyn rozpocznie się uroczystą Mszą Świętą z udziałem dzieci i młodzieży, po czym można będzie cieszyć się różnorodnymi stoiskami z atrakcjami dla dzieci, stoiskami gastronomicznymi, grami terenowymi i pokazami.
Aby uzyskać więcej informacji, zapraszamy do odwiedzenia naszej strony internetowej www.caritaszg.pl, zapoznania się z plakatem lub skontaktowania się z nami pod numerem telefonu 600 986 494.
Z Chrystusowym pozdrowieniem
ks. Stanisław Podfigórny
Dyrektor Caritas Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej
List Prezydium Konferencji Episkopatu Polski
w sprawie nowego przedmiotu Edukacja zdrowotna
Drodzy Siostry i Bracia!
Dzieci potrzebują miłości rodziców, ich troski i ochrony przed różnego rodzaju zagrożeniami. Od 1 września 2025 r., w miejsce likwidowanego Wychowania do życia w rodzinie, zostanie wprowadzony do szkół nowy przedmiot: Edukacja zdrowotna. Rodzice będą mogli decydować, czy ich dziecko ma w tych zajęciach uczestniczyć czy nie.
Prowadzona przez niektóre media propaganda podkreśla, że w edukacji zdrowotnej chodzi o zdrowie uczniów, a tymczasem w istotnej swej części przedmiot ten zawiera treści dotyczące tzw. zdrowia seksualnego, których celem jest całkowita zmiana w postrzeganiu rodziny i miłości.
Tematyka seksualności w ramach Edukacji zdrowotnej jest oderwana od kontekstu małżeństwa i rodziny. Małżeństwo jest tu tematem prawie nieobecnym, zaś rodzina – rozumiana jako ojciec, matka i dzieci – jest całkowicie zmarginalizowana. Natomiast tam, gdzie jest o niej mowa, przedstawiana jest w negatywnym kontekście, zaś macierzyństwo ukazane jest jako źródło zagrożeń. Takie ujęcie ludzkiej seksualności zagraża prawidłowemu rozwojowi osobowemu dziecka i stawia pod znakiem zapytania przyszłość demograficzną naszego kraju. Według założeń nowego przedmiotu, uczniowie mają być od najmłodszych lat poddawani erotyzacji. Aktywność seksualna została oderwana od małżeństwa i przedstawia się ją jako wyzwolenie z wszelkich barier, w tym granic wiekowych i odpowiedzialności za jej skutki. Za jedyny warunek podjęcia współżycia uznane zostało kryterium świadomej zgody.
Edukacja zdrowotna wprowadza do szkoły genderową koncepcję płci. Nie wspiera młodych ludzi w zaakceptowaniu swojej płci biologicznej. Przeciwnie, zachęca dzieci i młodzież do odrzucenia swej kobiecości lub męskości. Otwiera w ten sposób drogę do tego, aby dziewczęta identyfikowały się jako chłopcy, a chłopcy identyfikowali się jako dziewczęta. Do tego typu identyfikacji skłania obecne w podstawie programowej pojęcie „tożsamość płciowa” oraz „kwestie prawne i społeczne grup osób LGBTQ+”. Ostatecznie taka droga może prowadzić do podjęcia operacji „zmiany płci”, czyli nieodwracalnego okaleczenia ciała młodych ludzi i wielkiej tragedii dla nich samych i ich rodzin.
Wizja seksualności i płci obecna w Edukacji zdrowotnej jest niezgodna z polskim systemem prawnym. Konstytucja wyraźnie podkreśla, że małżeństwo, rodzina, macierzyństwo i ojcostwo pozostają pod ochroną państwa. Ponadto w prawie oświatowym widnieje wiele zapisów zobowiązujących instytucje państwowe do działań prorodzinnych. Polskie prawo jednoznacznie przyjmuje istnienie dwóch płci: męskiej i żeńskiej. Wprowadzana do szkół tzw. Edukacja zdrowotna łamie wszystkie tego typu przepisy prawne, a w dłuższej perspektywie zmierza do zmiany polskiego prawa – na prawo antyrodzinne i destabilizujące płeć. Ta wizja w sposób oczywisty niszczy fundamenty wychowania. Temu celowi ma służyć także bezprawne ograniczanie lekcji religii w szkole. Kościół naucza, że seksualność ma służyć miłości małżeńskiej i rodzicielstwu, że małżeństwo i rodzina dopełniają się w pełnej miłości woli Boga, że męskość i kobiecość zawarte są w stwórczym dziele Boga.
Drodzy Rodzice! Przyszłość dzieci jest w Waszych rękach. Pamiętajcie, że jesteście w sumieniu przed Bogiem odpowiedzialni za ich prawidłowe wychowanie. Nie wolno Wam zgodzić się na systemową deprawację Waszych dzieci, która ma być prowadzona pod pretekstem tzw. edukacji zdrowotnej. W trosce o wychowanie i zbawienie, apelujemy, abyście nie wyrażali zgody na udział Waszych dzieci w tych demoralizujących zajęciach.
Na trud realizacji rodzicielskiego obowiązku wychowania z serca błogosławimy
| Tadeusz Wojda SAC |
| Arcybiskup Metropolita Gdański |
| Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski |
| Marek Marczak | |
| Sekretarz Generalny | |
| Konferencji Episkopatu Polski |
| Józef Kupny |
| Arcybiskup Metropolita Wrocławski |
| Zastępca Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski |
Warszawa, dnia 13 maja 2025 r.
KOMUNIKAT O ŚWIĘCENIACH DIAKONATU I PREZBITERATU
W DIECEZJI ZIELONOGÓRSKO-GORZOWSKIEJ
Drodzy Diecezjanie!
W Poniedziałek Wielkanocny dotarła do nas wiadomość o przejściu do domu Ojca Papieża Franciszka. Dziękujemy Bogu za Jego posługę dla Kościoła powszechnego w ciągu dwunastu lat Jego pontyfikatu. Jego odejście dokonało się w Roku Jubileuszowym, który wciąż przeżywamy i w którym Papież zaprosił nas do odnowienie nadprzyrodzonej cnoty nadziei. W bulli na otwarcie Roku Jubileuszowego zachęcał nas: „Nadzieja rodzi się w istocie z miłości i opiera się na miłości, która wypływa z Serca Jezusa przebitego na krzyżu: >>Jeżeli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej, będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie<< (Rz 5, 10). A Jego życie objawia się w naszym życiu wiary, które zaczyna się od chrztu, rozwija się w uległości wobec łaski Bożej, i dlatego jest ożywiane nadzieją, która, dzięki działaniu Ducha Świętego, jest stale odnawiana i niewzruszona”. Odczytujemy więc wokół nas te znaki nadziei, które naszemu diecezjalnemu Kościołowi daje Pan Zmartwychwstały, a są nimi bez wątpienia powołania, jakie Bóg w nas i spośród nas wzbudza. Powołania bowiem rodzą się z miłości i opierają się na miłości, którą Bóg zachowuje dla nas wszystkich. Chcę się zatem z Wami podzielić radością święceń, jakie w najbliższych tygodniach otrzymują nasi diecezjanie.
W sobotę 24 maja w parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Głogowie o godz. 11.00 otrzyma święcenia diakonatu z rąk księdza biskupa Adriana Puta pochodzący z tej parafii alumn Łukasz Kozakiewicz.
W sobotę 31 maja w parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gorzowie Wielkopolskim o godz. 11.00 otrzymają święcenia prezbiteratu z rąk księdza biskupa diecezjalnego Tadeusza Lityńskiego diakoni: Jakub Błażyński z parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Otyniu i Jakub Cieplak z parafii pw. Św. Henryka w Sulęcinie.
A już w najbliższą niedzielę 4 maja o godz. 12.00 w parafii pw. św. Henryka w Sulęcinie biskup Adrian Put udzieli święceń diakonatu panu Wojciechowi Lencewiczowi. Będzie on trzecim diakonem stałym w naszej diecezji. Sobór Watykański II przypomniał, że diakoni przyjmują święcenia nie dla kapłaństwa, lecz dla posługi i wyraził pragnienie, aby diakonat został na nowo przywrócony jak trwały stopień hierarchiczny w Kościele. Diakon stały znajduje się na niższym szczeblu hierarchii i jest pomocnikiem kapłanów, czyli biskupów i prezbiterów. Przez sakrament święceń staje się osobą duchowną, chociaż nie jest prezbiterem.
Pamiętajmy w naszej modlitwie o kandydatach do święceń, pamiętajmy o zmarłym Papieżu Franciszku polecając Go Bożemu Miłosierdziu.
Z pasterskim błogosławieństwem
+ Tadeusz Lityński
Biskup Zielonogórsko-Gorzowski
Powyższy Komunikat Biskupa Zielonogórsko-Gorzowskiego należy odczytać wiernym w najbliższą niedzielę 27 kwietnia 2025 r. w ramach ogłoszeń duszpasterskich.
Zielona Góra, 23 kwietnia 2025 r.
Znak: 2025/665/KANC/AS
ks. Piotr Kubiak Wikariusz Generalny
Z okazji dzisiejszego świętowania chcemy wszystkim naszym Parafianom a także Gościom
złożyć serdeczne życzenia:
Łącząc się w przeżywaniu wielkich tajemnic naszego zbawienia,
pragniemy z całego serca życzyć, aby Zmartwychwstały Pan
nieustannie darzył nas swoimi łaskami, umacniał wiarę, ożywiał nadzieję
i budził coraz większą miłość ku sobie i braciom.
Niech światło, które zabłysło w Wielkanocny Poranek rozjaśnia nasze ciemności,
darzy życiem, pokojem i radością, które nie przeminą!
Z pasterskim błogosławieństwem i życzeniami radosnych Świąt Zmartwychwstania Pańskiego
Wasi duszpasterze
APEL PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU
POLSKI KS. ABP. TADEUSZA WOJDY SAC DO WIERNYCH
KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO W POLSCE W ZWIĄZKU
Z TRZĘSIENIEM ZIEMI W MJANMIE I TAJLANDII
Od kilku dni napływają do nas zatrważające informacje z Mjanmy
i Tajlandii, o tragicznym w skutkach trzęsieniu ziemi, w którym życie
straciły setki osób, a tysiące zostały pozbawione swojego dobytku
i środków do życia.
Ludzkie dramaty, których świadkami byliśmy niejednokrotnie,
pokazują, że Polacy mają dobre i otwarte serca. Dlatego i dziś zwracam
się z apelem do wszystkich wiernych Kościoła katolickiego w Polsce o
pomoc ofiarom kataklizmu. Chcemy to uczynić zarówno w wymiarze
duchowym jak i materialnym, organizując pomoc dla poszkodowanych
w trzęsieniu ziemi w Azji Południowo-Wschodniej.
Proszę o modlitwę podczas Mszy Świętych w kościołach i kaplicach
w Polsce. Proszę o modlitwę w rodzinach oraz domach zakonnych.
Pomoc materialną możemy z kolei przekazywać za pośrednictwem
Caritas Polska, przez stronę www.caritas.pl oraz za pomocą BLIKA,
o treści: TRZESIENIE na numer 668 07 00 00.
Jednocześnie, w imieniu Konferencji Episkopatu Polski, chciałbym
bardzo serdecznie podziękować wszystkim Polakom za dotychczas
hojnie okazywane wsparcie.
Wszystkim przychodzącym z pomocą duchową i materialną
z serca błogosławię,
✠ Tadeusz Wojda SAC
Arcybiskup Metropolita Gdański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
PLAN REKOLEKCJI 6-9 kwietnia 2025
REKOLEKCJE – Wielki Post – PRZEMKÓW
Prowadzący – Ks. Andrzej DRAGUŁA
Sobota 05.04.2025 roku
godz. 16.00 – Krępa, Msza św. z nauką rekolekcyjną
godz. 17.00 – Piotrowice, Msza św. z nauką rekolekcyjną
NIEDZIELA 06.04.2025 roku
8.00 Przemków Msza św. z nauką rekolekcyjną
9.30 Wysoka Msza św. z nauką rekolekcyjną
10.30 Przemków Msza św. z nauką rekolekcyjną
12.00 Przemków Msza św. z nauką rekolekcyjną
16.30 Gorzkie Żale
17.00 Przemków Msza św. z nauką rekolekcyjną
godz. 10.30 – Przemków, Msza św. z nauką rekolekcyjną
godz. 15.30 – Wysoka spowiedź i Msza św. z nauką rekolekcyjną
godz. 16.30 – Krępa, spowiedź i Msza Św. z nauką rekolekcyjną
godz. 18.00 – Przemków, Msza św. z nauką rekolekcyjną
Wtorek 08.04.2025 roku
godz. 10.30 – Przemków, Msza św. z nauką rekolekcyjną
godz. 16.00 – Piotrowice, Msza św. z nauką rekolekcyjną
godz. 17.00 – Wysoka Msza Św. z nauką rekolekcyjną
godz. 18.00 – Przemków, Msza św. z nauką rekolekcyjną
ZAKOŃCZENIE REKOLEKCJI – ŚRODA 09.04.2025
godz. 10.30 Msza św. z nauką rekolekcyjną
godz. 15.30 – Piotrowice – spowiedź i Msza Św. z nauką rekolekcyjną
godz. 17.00 Krępa Msza Św. z nauką rekolekcyjną
godz. 18.00 – Msza Św. i zakończenie rekolekcji
Sakrament pokuty i pojednania w Przemkowie
w sobotę– 12 kwietnia – od 10.00 do 11.00 i od 17.00 do 18.00
Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego
Życie woła głośniej niż lęk
Drodzy Siostry i Bracia!
Przeżywany przez nas rok duszpasterski pod hasłem „Pielgrzymi nadziei” jest istotnie złączony z obchodami Jubileuszu przyjścia na świat Chrystusa – Nadziei, która stała się ciałem i zamieszkała między nami.
Jak napisał papież Franciszek w Bulli ogłaszającej Jubileusz Zwyczajny Roku 2025 Spes non confundit – Nadzieja zawieść nie może (Rz 5,5), Zbliżający się Jubileusz będzie Rokiem Świętym, charakteryzującym się nadzieją, która nie gaśnie, nadzieją w Bogu. Oby pomógł nam odkryć na nowo niezbędną ufność, zarówno w Kościele, jak i w społeczeństwie, w relacjach międzyludzkich, w stosunkach międzynarodowych, w promowaniu godności każdej osoby i w szacunku dla stworzenia (SNC 25). Ojciec Święty formułuje kilka podstawowych problemów moralnych i egzystencjalnych, z którymi dziś mierzy się ludzie. Jedną z nich jest apel papieża o ochronę życia człowieka od jego poczęcia aż po naturalny kres.
Równo trzydzieści lat temu nasz wielki Rodak, św. Jan Paweł II, podjął ten temat w encyklice o wartości i nienaruszalności życia ludzkiego Evangelium Vitae. Papież pisał wtedy: W epoce, w której uroczyście proklamuje się nienaruszalne prawa osoby i publicznie deklaruje wartość życia, samo prawo do życia jest w praktyce łamane i deptane (…) W ten sposób demokracja, sprzeniewierzając się własnym zasadom, przeradza się w system totalitarny. Państwo nie jest już «wspólnym domem», gdzie wszyscy mogą żyć zgodnie z podstawowymi zasadami równości, ale przekształca się w państwo tyrańskie, uzurpujące sobie prawo do dysponowania życiem słabszych i bezbronnych, dzieci jeszcze nienarodzonych, w imię «pożytku społecznego» (EV 18.20).
Polacy odpowiedzieli na wezwanie do walki o ochronę życia nienarodzonych w paulińskim kościele Świętego Ducha w Warszawie, znanym dziś jako Sanktuarium Jasnogórskiej Matki Życia. 2 lutego 1987 roku złożono tam pierwsze przyrzeczenia Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Duchowość Dzieła nawiązuje do Jasnogórskich Ślubów Narodu, opracowanych przez bł. Stefana kard. Wyszyńskiego, oraz do zatwierdzonych przez Kościół objawień Najświętszej Maryi Panny w Fatimie i św. Józefa w Itapirandze. Wiąże się ona z teologią Niepokalanego Serca Maryi i Przeczystego Serca Józefa. Każdy, kto podejmuje modlitwę Duchowej Adopcji przez dziewięć miesięcy, staje się uczniem w szkole Serc Maryi i Józefa, doskonale zjednoczonych z Sercem Jezusa.
W opublikowanej niedawno Encyklice o miłości ludzkiej i Bożej Serca Jezusa Chrystusa Dilexit nos – Umiłował nas (Rz 8,37), papież Franciszek wskazuje, że życie we wspólnocie Kościoła musi zaowocować czynną miłością bliźniego: Cóż to byłby za kult dla Chrystusa, gdybyśmy zadowalali się wyłącznie osobistą relacją (z Nim), bez potrzeby pomagania innym, by mniej cierpieli i lepiej żyli? Czy będzie się podobało Sercu, które tak bardzo umiłowało, jeśli zatrzymamy się na osobistym doświadczeniu religijnym, bez żadnego skutku w relacjach braterskich i społecznych?– pisze papież (DN 205). Ewangelia Chrystusowa, która jest Dobrą Nowiną o miłości Boga do człowieka, nakłada na nas obowiązek walki o każde powołane do istnienia życie ludzkie.
Apelujemy więc do wszystkich ośrodków duszpasterskich w Polsce o podjęcie wysiłków na rzecz upowszechnienia tej najbardziej skutecznej modlitwy w obronie życia nienarodzonych i ich rodziców. Dzieło Duchowej Adopcji może podjąć każdy, nawet osoba, której aktualna sytuacja życiowa nie pozwala na życie sakramentalne. Zobowiązaniem jest jedna dziesiątka różańca dziennie przez dziewięć miesięcy, z krótką modlitwą wstępną. Centralny Ośrodek Dzieła na Jasnej Górze zaświadcza, że modlitwy tej podejmują się nawet małe dzieci. Wzrusza świadectwo rodziny z trzema córeczkami, które tłumaczyły, że modlą się o życie „dla dzieciątka, który dopiero się urodzi”. Na pytanie, czy wiedzą, jakie to dzieciątko jest małe, jedna z nich odpowiada: „Ja, gdy się urodziłam, ważyłam cztery torebki cukru i jedną szklankę cukru” .
Duchowej Adopcji często podejmują się także małżonkowie, którzy sami nie mogą doczekać się własnego potomstwa. W Księdze świadectw na Jasnej Górze jest między innymi opowieść kobiety, której lekarze oświadczyli, że nigdy nie będzie matką. Wraz z mężem zaczęli modlić się o uratowanie życia innego dziecka, niechcianego przez swoich rodziców. W tym czasie Bóg obdarzył ich darem własnego dziecka, poczętego urodzonego w naturalny sposób.
W Jubileuszowym Roku Nadziei nie możemy zapomnieć także o osobach dopuszczających się aborcji lub namawiających do niej. Według badań Instytutu Guttmachera i Światowej Organizacji Zdrowia, każdego roku na świecie ginie ponad 70 milionów osób nienarodzonych. Myśląc o ich rodzicach, tę liczbę trzeba pomnożyć razy dwa, co daje 140 milionów matek i ojców rocznie. W dalszej kolejności są to jeszcze lekarze i pielęgniarki, całe bliższe i dalsze otoczenie rodziny nienarodzonego dziecka. Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego może stanowić realne narzędzie uzdrowienia dla nich. Wskazuje na to doświadczenie duszpasterskie Jasnej Góry i wielu innych sanktuariów w naszym kraju.
Jak ważnym miejscem uzdrowienia dla matek, które dokonały aborcji jest Jasna Góra, świadczyć może historia siedemnastu kobiet ze Stanów Zjednoczonych. Szukając uzdrowienia i przebaczenia, miały do wyboru pielgrzymkę do jednego z większych sanktuariów maryjnych na świecie: Fatima, Guadalupe, Lourdes, La Salette, Loreto i Jasna Góra. Wybór był jednogłośny: Jasna Góra. Na pytanie o powód, jedna z nich powiedziała: „Tam Matka Boża jest zraniona, tak jak i my”. Przyjechały tu z księdzem polskiego pochodzenia a na miejscu wszystkie przystąpiły do spowiedź i podjęły się Duchowej Adopcji.
W encyklice o nadziei chrześcijańskiej Spe salvi – w nadziei zbawieni (Rz 8,24) papież Benedykt XVI podkreśla: Nikt nie żyje sam. Nikt nie grzeszy sam. Nikt nie będzie zbawiony sam. (…) Nigdy nie jest za późno, aby poruszyć serce drugiego i nigdy nie jest to bezużyteczne. (…) Jako chrześcijanie nie powinniśmy pytać się jedynie: jak mogę zbawić siebie samego? Powinniśmy również pytać siebie: co mogę zrobić, aby inni zostali zbawieni i aby również dla innych wzeszła gwiazda nadziei? Wówczas zrobię najwięcej także dla mojego własnego zbawienia (SS 48). Niech te słowa pobudzą nas w Roku Nadziei do modlitewnego zrywu za życiem najbardziej bezbronnych, do bezinteresownego daru, składanego dzień po dniu – gdyż, jak sam Chrystus powiedział: „Wszystko coście uczynili jednemu z tych braci moich najmniejszych, mnieście uczynili” (Mt 25,40).